Ο Τζο Μπάιντεν θέλει να κόψει τη φόρα των «πολυλογάδων» της Γερουσίας

«Filibuster». Η λέξη προέρχεται μάλλον από τα ολλανδικά. Σημαίνει μακρηγορία, μια πρακτική που ήταν γνωστή ήδη στην Γερουσία της Αρχαίας Ρώμης. Στη σύγχρονη Γερουσία των ΗΠΑ, αποτελεί ένα εργαλείο της μειοψηφίας να προσπαθεί να καθυστερήσει αποφάσεις και ψηφοφορίες με μαραθώνιες ρητορείες, εκμεταλλευόμενη ένα κενό στον κανονισμό, που επιτρέπει στους Γεουσιαστές να ομιλούν όση ώρα θέλουν χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να αναφέρονται στο προς συζήτηση θέμα.

Το ρεκόρ του Filibuster κατέχει ένας Ρεπουμπλικάνος, ο Στρομ Θέρμοντ από τη Νότια Καρολάινα, ο οποίος μίλησε τον Αύγουστο του 1957 24 ώρες και 18 λεπτά προκειμένου να εμποδίσει την ψήφιση του Νόμου περί Αστικών Δικαιωμάτων (Civil Rights Act), ο οποίος μεταξύ των άλλων διευκόλυνε την πρόσβαση των Αφροαμερικανών στο δικαίωμα ψήφου. Εκτός από διάφορους νόμους και την ιδρυτική διακήρυξη των ΗΠΑ, είχε διαβάσει στους συναδέλφους του συνταγές μαγειρικής της μητέρας του. Οπως είχαν γράψει τότε οι «Times» ευτυχώς δεν σκέφτηκε να αρχίσει να διαβάζει τους τηλεφωνικούς καταλόγους όλων των Ηνωμένων Πολιτειών.

Την ίδια μέθοδο ακολούθησαν και άλλοι Ρεπουμπλικάνοι στην συνέχεια, ειδικά όταν επρόκειτο για νομοθετήματα που αφορούσαν δικαιώματα μειονοτήτων. Αυτός είναι και ο λόγος που ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δείχνει τώρα αποφασισμένος να καταργήσει αυτό το παράθυρο, που δίνει άλλοθι στους «πολυλογάδες» να εμποδίζουν την λειτουργία της Γερουσίας και να την εξευτελίζουν στα μάτια των πολιτών. Οπως είπε ο ίδιος η μέθοδος αυτή είναι αντιδημοκρατική και ξεπερασμένη και για αυτό βρίσκεται στο στόχαστρο της εκλογικής μεταρρύθμισης που προτείνει.

Υπάρχουν μάλιστα κάποιοι Δημοκρατικοί γερουσιαστές, που θεωρούν ότι ήδη άργησε να πάρει αυτή την πρωτοβουλία και έχασε πολύτιμο χρόνο, επειδή προσέγγισε παρασκηνιακά κάποιους Ρεπουμπλικάνους, στην προσπάθεια του να τους κερδίσει για τις αλλαγές, που σχεδιάζει με στόχο να διευρύνει το δικαίωμα ψήφου.

Την ίδια στιγμή, 19 πολιτείες που διοικούνται από Ρεπουμπλικάνους δυσκόλεψαν κι άλλο την πρόσβαση στα εκλογικά δικαιώματα, ως απάντηση στην εκλογική ήττα του Ντόναλντ Τραμπ, ελπίζοντας έτσι ότι οι μελλοντικές εκλογικές νίκες για τους Δημοκράτες θα γίνουν πιο δύσκολες. Αυτή μάλιστα είναι μια μόνο και ίσως η πιο ήπια πτυχή της εμμονής τους να αποδεχτούν την ήττα τους στις τελευταίες εκλογές.

Ο Μπάιντεν πάντως δηλώνει αποφασισμένος να προωθήσει την εθνική εκλογική μεταρρύθμιση, η οποία θα περιορίζει και το Filibuster. Στόχος του είναι να εισάγει ενιαίους εθνικούς κανόνες για τις εκλογές. Επιπλέον, υπόσχεται να μειώσει την επιρροή των εταιρειών στην πολιτική και να μην επιτρέπει στις επιμέρους πολιτείες να εισάγουν νέες ρυθμίσεις και περιορισμούς που θα δυσκολεύουν τους ψηφοφόρους του Δημοκρατικού Κόμματος, κυρίως από κατώτερα λαϊκά στρώματα να ψηφίσουν. Δεν ήταν τυχαίο που ο Μπάιντεν επέλεξε τη Τζόρτζια για την ανακοίνωσή του, μια πολιτεία ελεγχόμενη από τους Ρεπουμπλικάνους για δεκαετίες.

Ομως ο Μπάιντεν κέρδισε εκεί στις ομοσπονδιακές εκλογές, εκλέγοντας δύο Δημοκρατικούς – έναν εκπρόσωπο της εβραϊκής κοινότητας και έναν μαύρο ιεροκήρυκα – στη Γερουσία. Οι Αφροαμερικανοί ψηφοφόροι ήταν αυτοί που ανέτρεψαν την ισορροπία. Ως απάντηση, οι Ρεπουμπλικάνοι που εξακολουθούν να κυβερνούν τη Τζόρτζια ενίσχυσαν τους περιορισμούς για την παροχή του δικαιώματος ψήφου. Περιόρισαν την επιστολική ψήφο, μείωσαν τις ώρες λειτουργίας των εκλογικών τμημάτων και απαγόρευσαν τη διανομή νερού στους ψηφοφόρους που περιμένουν στην ουρά έξω από εκλογικά κέντρα.

Είναι πάντως ακόμα αβέβαιο εάν ο Μπάιντεν θα λάβει την πλειοψηφία για την κατάργηση του Filibuster στην τρέχουσα Γερουσία, όπου όπως λένε πολλοί κυριαρχούν οι Μαθουσάλες της πολιτικής. Αλλά αν θέλει να δώσει σε δυσαρεστημένους πολίτες ένα λόγο για να πάνε στις κάλπες στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου, τότε θα πρέπει να υποστηρίξει με επιθετικό τρόπο την μεταρρύθμισή του, για ένα σύστημα πιο δίκαιων εκλογών.

Διαβάστε ακόμα

Γιατί δεν κλείνει το Γκουαντάναμο, είκοσι χρόνια μετά την δημιουργία του, αναρωτιέται η Deutsche Welle

Ο Μπάιντεν δεν έχει σχέδιο για το Ιράν, που «προοδεύει» πυρηνικά, ενώ οι συνομιλίες στη Βιέννη συνεχίζονται

Δεν θα υπάρχει νικητής σε ένα πυρηνικό πόλεμο υπενθυμίζουν οι πέντε «μεγάλοι» του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ