Φόρος εργένηδων: Όταν το να μένεις ανύπαντρος στοίχιζε στις ΗΠΑ

Το ημερολόγιο γράφει 20 Δεκεμβρίου 1820 και η πολιτεία του Μιζούρι ανακοινώνει ότι θα επιβάλει φόρο ύψους 1 δολαρίου σε όλους τους ανύμφευτους άντρες. Ο φόρος τέθηκε σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 1821 και αφορούσε όλους τους «λευκούς, ελεύθερους άνδρες ηλικίας 21 έως 49 ετών».

Η πολιτεία του Μίσιγκαν θέλησε να είναι η επόμενη που θα επιβάλει φόρο εργένηδων, αλλά η πληθώρα σχετικών νομοσχεδίων που κατατέθηκαν από το 1837 έως και το 1935 δεν εξασφάλισαν την απαιτούμενη πλειοψηφία. Στις 12 Φεβρουαρίου 1898 το Νιου Τζέρσι εξέτασε και αυτό το ενδεχόμενο, αλλά και πάλι δεν πέρασε το σχετικό νομοσχέδιο.

Tο 1921 η πολιτεία της Μοντάνα επέβαλε φόρο 3 δολαρίων σε όλους τους εργένηδες άνδρες. Ένας αξ αυτών, ο Γουίλιαμ Άτζινγκερ, αρνήθηκε να πληρώσει επικαλούμενος διακρίσεις βάσει φύλου. Η προσφυγή του έπιασε τόπο. Το 1922 το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε αντισυνταγματικό τον φόρο των εργένηδων.

Το 1934 η πολιτεία της Καλιφόρνια, ως απάντηση στους πολύ χαμηλούς δείκτες γεννήσεων του 1933, πρότεινε φόρο εργένηδων από 5 δολ. έως 25 δολ. ανάλογα με το εισόδημα. Τελικά το μέτρο δεν τέθηκε ποτέ σε εφαρμογή.