Διαβητικό πολιτικό πρόβλημα

Η ακρίβεια είναι το κυρίαρχο θέμα που απασχολεί τα ελληνικά νοικοκυριά, είτε ως πρόβλημα είτε ως κριτήριο ψήφου. Ωστόσο, το θέμα των υποκλοπών αποτελεί έναν νέο πολιτικό ιό που χτυπά το πολιτικό σύστημα της χώρας με δύο τρόπους.

Διερευνώντας τις υποκλοπές μεμονωμένα, τους αποδίδεται μεγάλη σοβαρότητα κατά 75+%. Οταν τις διερευνά κανείς ανάμεσα σε άλλα θέματα, είτε ως πρόβλημα είτε ως κριτήριο ψήφου, φαίνεται ότι η προτεραιότητά τους κατρακυλάει στις τελευταίες θέσεις.

Αυτή η εικόνα θα μπορούσε να μοιάζει αντιφατική ακόμα και να εφησυχάσει την κυβέρνηση κάνοντάς την να πιστέψει ότι οι υποκλοπές τελικά θα περάσουν επί της ουσίας απαρατήρητες. Ομως κάτι τέτοιο θα ήταν μια καταστροφική πλάνη για λογαριασμό της, διότι το φαινόμενο των παρακολουθήσεων προσομοιάζει με δύο «ανάλογα» από τη φύση και τη ζωή.

Λειτουργεί αφενός ως μόλυνση του πολιτικού υδροφόρου ορίζοντα χωρίς εμφανή συμπτώματα, όπως συνέβη με το Τσερνόμπιλ, δημιουργώντας τεράστιους κινδύνους για την πολιτική υγεία της κυβέρνησης και αφετέρου ως διαβητική φθορά των πολιτικών αγγείων της κυβέρνησης επίσης πριν προλάβουν καν να εμφανιστούν οποιαδήποτε συμπτώματα.

Αυτό φαίνεται και από την άνοδο του θέματος της διαφθοράς/αδιαφάνειας στη δεύτερη θέση είτε ως πρόβλημα είτε ως κριτήριο ψήφου. Δίνεται έτσι το δικαίωμα στην αντιπολίτευση να χρησιμοποιεί τις υποκλοπές ως πολιορκητικό κριό εναντίον της κυβέρνησης, κορυφώνοντας τη στρατηγική της και με την πρόσφατη πρόταση μομφής.

Πηγή: real.gr