Το στοίχημα του Ανδρουλάκη

Ενας αρθρογράφος καλών προθέσεων μετά τον πρώτο γύρο των εκλογών στο ΚΙΝΑΛ, ειχε αναρωτηθεί για τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του Ν. Ανδρουλάκη συγκριτικά με τους άλλους υποψήφιους. Η νεαρή ηλικία ηταν το ένα από αυτά, δυσκολευόταν να βρει μερικά ακόμα. Δεν ειχεαδικο, ο νέος ηγέτης του αυτοπροσδιοριζόμενου σοσιαλδημοκρατικού χώρου δεν εχει μια σαφή και συγκεκριμένη πολιτική ταυτότητα όπως οι συνυποψήφιοί του.

Ο Λοβέρδος δεν εκρυβε τις προθέσεις του-αλλωστε ο πολιτικός κυνισμός αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικά του-αν χρειαζόταν μελλοντικά δεν θα ειχε κανέναν απολύτως δισταγμό να συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία, ηταν η επιλογή που θα ήθελε και η ίδια αλλωστε. Ο Παπανδρέου δεν χρειαζόταν συστάσεις, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πρωθυπουργός και με μακρά πορεία μετά από τόσα χρόνια ειχε δώσει ένα σαφές στίγμα, αν και η λέξη ‘᾽σαφές’’ εχει αποκτήσει μια διαφορετική εννοιολογική σημασία στην συγκεκριμένη περίπτωση και απέχει από την σύνδεσή τους με το συγκεκριμένο και το εφικτό.

Δεν συμβαίνει το ίδιο με τον Νίκο Ανδρουλάκη. Ο πολιτικός του λόγος είναι σχεδόν ᾽᾽ξύλινος᾽᾽, δεν αποφεύγει-το αντίθετο- τις γενικεύσεις, προτιμά ήπιους τόνους στον δημόσιο διάλογο και στρογγυλεύει οσο μπορεί τις θέσεις του σε ζητήματα σημαντικά. Όμως, η πλειονότητα των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ αυτόν επέλεξαν για νέο αρχηγό τους. Και δεν το έκαναν επειδή στερούνται πολιτικών κριτηρίων, δύσκολο να το ισχυριστεί κάποιος αυτό. Επέλεξαν έναν νέο πολιτικό που που μπορεί να λειτουργήσει ως εναλλακτική  λύση των δυο πολιτικών τάσεων που εξέφραζαν οι Λοβέρδος και Παπανδρέου. Ουτε οι ίδιοι που τον ψήφισαν με πανηγυρικό τρόπο εχουν μια σαφή εικόνα για το πως θα πορευτεί. Όμως ειχαν σαφέστατη εικόνα για τους άλλους δυο που διεκδικούσαν με αρκετές πιθανότητες την ηγεσία του κόμματος.Ειχαν δοκιμαστεί.

Ο νεος ηγέτης του ΚΙΝΑΛ εχειολεςτις προυποθέσεις να δημιουργήσει συνθήκες ώστε το κόμμα του να παίξει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στο σημερινό πολιτικό σκηνικό το οποίο προσφέρεται για κατι τέτοιο. Βιώνουμε μια πολιτική συνθήκη οπουτο κυβερνητικό κόμμα φθείρεται και δείχνει σημάδια μεγάλης υποχώρησης της επιρροής του ενω η αξιωματική αντιπολίτευση αδυνατεί να εισπράξει αυτή την φθορά. Αυτά τα δεδομένα αποτελούν την ιδανικήπολιτική συγκυρία  για μια ουσιαστική παρέμβαση ενός τρίτου παράγοντα ο οποίος θα καταφέρει να δημιουργήσει ένα θετικό κλίμα σε μια μεγάλη ομάδα ψηφοφόρων οι οποίοι κινούνται στον κεντρώο, μεσαίο ή όπως διαφορετικά θέλει κάποιος να προσδιορίσει αυτόν τον χώρο ψηφοφόρων. Ο Ν.Ανδρουλάκης με άλλα λόγια, εχει μια καλή ευκαιρία να αποδείξει ότι δεν ψηφίστηκε επειδη απλά είναι νεος με καλές προθέσεις, αλλα και ικανός. Αυτό φαντάζομαι υπήρχε και στο μυαλό των ψηφοφόρων που με μεγάλη μαζικότητα εσπευσαν να τον ψηφίσουν την Κυριακή. Είναι το στοίχημά του…