COP27: Ο πρόεδρος της Βραζιλίας θέλει την επόμενη διάσκεψη στην Αμαζονία

Ο Λούλα θα αναλάβει καθήκοντα την 1η Ιανουαρίου και πραγματοποιεί την πρώτη επίσκεψή του στο εξωτερικό μετά την εκλογή του στα τέλη Οκτωβρίου, στην COP27, που διεξάγεται μέχρι τις 18 Νοεμβρίου στην Αίγυπτο. «Στην Αμαζονία, έχουμε δύο πολιτείες που είναι έτοιμες να φιλοξενήσουν ένα τέτοιο διεθνές γεγονός, την Αμαζόνας και την Πάρα», είπε, τονίζοντας ότι η Βραζιλία «δεν πρέπει να είναι απομονωμένη» στη διεθνή σκηνή.

Σαφής η αιχμή για τον ακροδεξιό Ζαΐρ Μπολσονάρο, στην διάρκεια της θητείας του οποίου η χώρα είχε αναδιπλωθεί στον εαυτό της. Η Βραζιλία είχε πει ότι θα μπορούσε να οργανώσει την COP το 2019, αλλά υπαναχώρησε από την απόφαση αυτή μετά την εκλογή του Μπολσονάρο στα τέλη του 2018.

Ο απερχόμενος πρόεδρος προώθησε πολιτικές που ευνοούσαν την αγροτοβιομηχανία και τον μεταλλευτικό τομέα προκαλώντας μια μαζική αύξηση της αποψίλωσης των δασών στον Αμαζόνιο, που έχει χαρακτηριστεί ο «πνεύμονας του πλανήτη». Ο Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα υποσχέθηκε αντίθετα να αγωνιστεί για «μηδενική αποψίλωση» και η ομιλία τους σήμερα το απόγευμα στο Σαρμ ελ-Σέιχ αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.

ΟΗΕ: Λόγω της κλιματικής αλλαγής θα αυξηθεί η πείνα στην Αφρική

Στο μεταξύ, ο Ζιτούνι Ουλντ- Ντάντα, αξιωματούχος του ΟΗΕ τόνισε ότι αν δεν γίνει κάτι «άμεσα» για την κλιματική αλλαγή, για το Σουδάν, όπως και για πολλές άλλες αναπτυσσόμενες χώρες, οι πλημμύρες, η ξηρασία και οι φυσικές καταστροφές θα «αυξήσουν» την πείνα.

Ο Ζιτούνι Ουλντ-Ντάντα, αναπληρωτής διευθυντής της υπηρεσίας για το κλίμα και το περιβάλλον στην Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), τόνισε ότι η COP27, «η αφρικανική COP» όπως την αποκαλούν οι διοργανωτές της, θα έπρεπε να είναι μια ευκαιρία να επανεξεταστεί το θέμα της διατροφικής ασφάλειας της ηπείρου. «Δεν είναι λογικό η Αφρική να εισάγει το 40% του σιταριού της από τη Ρωσία και την Ουκρανία, την ώρα που η ίδια είναι πλούσια σε πόρους», επισήμανε στο AFP στο περιθώριο της COP27 στο Σαρμ ελ Σέιχ. «Χρειάζεται πολιτική βούληση για την αντιμετώπιση του παγκόσμιου επιπέδου φτώχειας και πείνας», πρόσθεσε.

Και προειδοποίησε ότι «αν δεν ληφθούν δρακόντεια μέτρα εκτάκτως, η πείνα θα γνωρίσει αύξηση διότι η κλιματική αλλαγή που γίνεται αισθητή παντού είναι ακόμη πιο πιεστική στις πλέον απειλούμενες περιοχές, όπως το Σουδάν». Το Σουδάν, όπου επικρατεί αποπνικτική ζέστη στη διάρκεια του μεγαλύτερου μέρους του έτους και όπου καταρρακτώδεις βροχές προκάλεσαν τον θάνατο σχεδόν 150 ανθρώπων φέτος το καλοκαίρι, είναι η πέμπτη πιο απειλούμενη χώρα παγκοσμίως από την κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με το Global Adaptation Index του αμερικανικού πανεπιστημίου Notre Dame.

Η χώρα έχει και ένα θλιβερό ρεκόρ: ο εμφύλιος πόλεμος ο οποίος έχει προκαλέσει από το 2003 τον θάνατο 300.000 ανθρώπων και τον εκτοπισμό δύο εκατομμυρίων στο Νταρφούρ, στο δυτικό τμήμα του Σουδάν, στα σύνορα με το Τσαντ, κηρύχθηκε από τους παρατηρητές η «πρώτη» παγκόσμια σύγκρουση που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή.

Έκτοτε συγκρούσεις μεταξύ των φυλών για τα ζώα εκτροφής, την πρόσβαση στο νερό αλλά και στα βοσκοτόπια εξακολουθούν να προκαλούν κάθε χρόνο εκατοντάδες νεκρούς: περισσότεροι από 800 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από τον Ιανουάριο, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, και περισσότεροι από 260.000 έχουν εκτοπιστεί.

Σήμερα στο Σουδάν, που ήδη είναι αντιμέτωπο με τεράστιο πληθωρισμό και τη διακοπή της διεθνούς βοήθειας μετά το πραξικόπημα του Οκτωβρίου του 2021, 15 από τα 45 εκατομμύρια κάτοικοι υποφέρουν από την πείνα, δηλαδή 50% περισσότεροι σε σχέση με το 2021, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP).

Η γεωργία και η κτηνοτροφία προσφέρουν το 43% των θέσεων εργασίας και συνεισφέρουν στο 30% του ΑΕΠ της χώρας, όπως συμβαίνει και σε πολλά αναπτυσσόμενα κράτη, όμως οι υποδομές είναι υπό διάλυση ή ανύπαρκτες και το Σουδάν «χρειάζεται να εισάγει πόρους από το εξωτερικό», συνέχισε ο Ουλντ- Ντάντα.

«Μεγάλος πράσινος τοίχος»

Σύμφωνα με το FAO, από τις 2.300 οικογένειες που ερωτήθηκαν πρόσφατα σε έξι κρατίδια του Σουδάν, «το 84% απάντησε ότι τους επόμενους τρεις με έξι μήνες θα έχει ανάγκη από βοήθεια: για το 64% αυτό σημαίνει χρήματα και για το 60% σπόρους».

Συχνά οι γεωργοί πνίγονται από τα χρέη και τελικά καταλήγουν να εγκαταλείπουν τις καλλιέργειες, επιταχύνοντας την ερημοποίησης της χώρας.

Το φαινόμενο έπληξε ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια έναν από τους πιο πολύτιμους πόρους του Σουδάν: το αραβικό κόμμι, το μοναδικό προϊόν της χώρας που είχε εξαιρεθεί από τις αυστηρές αμερικανικές κυρώσεις διότι αποτελεί βασικό συστατικό της Coca-Cola. Πλέον πολλοί καλλιεργητές προτιμούν να κόβουν τα δέντρα και να τα πωλούν για κάρβουνα.

Πρόσφατα ο FAO υπέγραψε συμφωνία ύψους 10 εκατ. δολαρίων με τη Σουδανική Αρχή Δασών για να βοηθήσει τους καλλιεργητές να διατηρήσουν ένα έσοδο.

Παράλληλα στόχος του FAO είναι να προχωρήσει ο «Μεγάλος πράσινος τοίχος», ένα τεράστιο έργο το οποίο προβλέπει να καλυφθεί με δέντρα μια μεγάλη ζώνη στην Αφρική που εκτείνεται από το Σάχελ ως το Κέρας της Αφρικής σε μια προσπάθεια να περιοριστεί η εξάπλωση της ερήμου.