Η πολιτική του α-μπε-μπα-μπλομ

Δεν θα μου προξενούσε πλέον εντύπωση αν τα «πρακτικά» των κοινών συνεδριάσεων των επιτροπών των ειδικών με την πολιτική ηγεσία δημοσιεύονταν κάποια στιγμή και έμοιαζαν κάπως έτσι:

-Να πούμε έξι μήνες!

-Και γιατί έξι μήνες;

-Και πόσο να πούμε;

-Να πούμε τέσσερεις μήνες;

-Και γιατί τέσσερεις;

-Και πόσους να πούμε;

-Να πούμε τρεις για να είμαστε σίγουροι!

-Εϊναι λίγοι τρεις μήνες!

-Τι τρεις τι τέσσερεις. Δεν πειράζει! Δείχνει και πιο υπεύθυνο!

Από την περασμένη Παρασκευή έχει πλέον κανείς την αίσθηση όχι μόνο ότι οι αποφάσεις για ένα ζήτημα που αφορά τις ζωές και την επιβίωση όλων μας λαμβάνονται καθ’ υποδείξεως της πολιτικής ηγεσίας, αλλά και ότι μάλλον κινούνται στη λογική του α-μπε-μπα-μπλομ. Το άνοιγμα της πλατφόρμας για την τρίτη δόση στους 3 μόλις μήνες, κάτι που δεν έχει συμβεί σε καμιά άλλη χώρα του πλανήτη, δεν ενισχύει απλώς τις αμφιβολίες των φανατικών ενάντια στο εμβόλιο για την πραγματική αποτελεσματικότητά του.

Εκπέμπει τεράστια αμηχανία, αποδεικνύει πρωτοφανή έλλειψη οποιουδήποτε σχεδιασμού και προκαλεί πλέον σοβαρές αμφιβολίες, ακόμα και σε εκείνους που έδειχναν να εμπιστεύονται τόσο το εμβόλιο, όσο και το «σχέδιο» για τη χορήγησή του.

Θα είναι ευτράπελο η Κομισιόν να συνεχίσει να θεωρεί έγκυρο το πιστοποιητικό εμβολιασμού για 9 μήνες, να μπορείς να ταξιδέψεις στο εξωτερικό έστω μέσα στο εξάμηνο και εδώ στην Ελλάδα να σε καλούν στο τρίμηνο να κάνεις την επόμενη δόση. Δηλαδή όσοι εμβολιάστηκαν το Μάρτιο ήταν ήδη τον Ιούλιο ανασφαλείς; Την ώρα που ο πρωθυπουργός μιλούσε για 100% ασφάλεια και προεξοφλούσε το τέλος της πανδημίας. Και τι θα γίνει σε τρεις μήνες πάλι; Θα πάμε για τέταρτη δόση. Και αν η πανδημία συνεχίζεται θα καταλήξουμε να κάνουμε τέσσερα εμβόλια το χρόνο; Υπάρχουν τέτοιες μελέτες και οδηγίες των εμπειρογνωμόνων; Και αν υπάρχουν δεν θα έπρεπε να μας το πει κάποιος;

Είναι πρόδηλο ότι σε όλη την Ευρώπη αυτή τη στιγμή επικρατεί αγωνία, αμηχανία, προβληματισμός, καθώς η στρατηγική του μαζικού εμβολιασμού για να κτιστεί το ξεχασμένο πια «τείχος ανοσίας» δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Και είναι λογικό να αναζητούνται λύσεις για να αποφευχθεί πάλι ένα μαζικό κλείσιμο όλων των δραστηριοτήτων. Ομως αυτό είναι διαφορετικό από τον ερασιτεχνισμό, που καθημερινά βιώνουμε από την ελληνική κυβέρνηση, με τον πρωθυπουργό να επιδιώκει υποτίθεται να δώσει τέρμα στις αντιφάσεις από αντικρουόμενες δηλώσεις υπουργών του και να προβαίνει τελικά ο ίδιος σε διαρκώς αντιφάσκουσες δηλώσεις, εκτιμήσεις, υποθέσεις, ισχυρισμούς, που συχνά έρχονται σε πλήρη αντίθεση όχι μόνο με τα επιστημονικά δεδομένα, αλλά και με την απλή λογική (βλέπε δήλωση περί θνητότητας εκτός ΜΕΘ).

Αν η κυβέρνηση πιστεύει ότι με τη μέθοδο του «τροχού της τύχης», γυρνάμε και όπου σταματήσει η βελόνα, μπορεί να ανακοινώνει μέτρα, ημερομηνίες, ωράρια, τελεσίγραφα, το μόνο που θα κάνει είναι να διχάσει ακόμα περισσότερο την κοινωνία και να ενισχύσει την καχυποψία απέναντι στην επιστήμη συνολικά. Ετσι κι αλλιώς η τελευταία έχει δεχτεί το τελευταίο διάστημα σοβαρά πλήγματα από τις αλλεπάλληλες πολιτικές παλινωδίες. Ας σταματήσουν πριν την απαξιώσουν πλήρως.